Серена Чжао, асосгузори Галереяи ArtDepot: "Дар ҳоле ки бисёриҳо дар бораи Чжан Чжанҷан қаблан нашунида буданд, онҳо хирси ӯ, хирси сурхро диданд". “Баъзеҳо фикр мекунанд, ки доштани яке аз муҷассамаҳои хирси Чжан дар хонаи онҳо хушбахтӣ меорад. Мухлисони ӯ доираи васеъро дар бар мегиранд, аз кӯдакони ду-се солаи кӯдакистон то занҳои 50 ё 60-сола. Ӯ махсусан дар байни мардоне, ки солҳои 1980 ё 1990 таваллуд шудаанд, маъруф аст.”

Дар солҳои 1980 таваллуд шудааст, меҳмони галерея Ҳоу Шивей як мухлиси маъмулист. Намоишгоҳи охирини Чжан дар ArtDepot-и Пекинро тамошо карда, ӯро фавран экспонатҳо ҷалб карданд.

"Бисёре аз асарҳои ӯ ба ман таҷрибаи шахсии маро хотиррасон мекунанд" гуфт Ҳоу. «Замини бисёре аз асарҳои ӯ сиёҳ аст ва қаҳрамонҳои асосӣ бо ранги сурхи дурахшон ранг карда шудаанд, ки эҳсосоти ботинии фигурҳоро равшан мекунанд ва замина як раванди махсусан торикро дарбар мегирад. Мураками Харукӣ боре гуфта буд, ки вақте ки шумо аз тӯфон берун мешавед, шумо ҳамон шахсе нахоҳед шуд, ки ба он ҷо даромад.

Чжан ҳангоми тахассуси ҳайкалтарошӣ дар Донишгоҳи санъати Нанҷинг, қисми зиёди фаъолияти касбии аввали худро ба дарёфти услуби хоси эҷодии худ бахшидааст.

"Ман фикр мекунам, ки ҳама танҳоанд" гуфт рассом. «Баъзе аз мо шояд инро намедонанд. Ман кӯшиш мекунам, ки эҳсосоти одамонро тасвир кунам: танҳоӣ, дард, хушбахтӣ ва шодӣ. Ҳар як шахс каме ё камтар аз инҳоро ҳис мекунад. Умедворам, ки чунин хиссиёти умумиро баён кунам».

Кӯшишҳои ӯ натиҷа доданд ва бисёриҳо мегӯянд, ки асарҳои ӯ ба онҳо тасаллӣ ва шифои зиёд меоранд.

"Вақте ки ман дар он ҷо будам, абре аз пеш гузашт ва имкон дод, ки нури офтоб дар он муҷассамаи харгӯш инъикос ёбад" гуфт як меҳмон. «Ба назар чунин менамуд, ки он оромона андеша мекард ва ин манзара ба ман таъсир кард. Ман фикр мекунам, ки рассомони бузург дарҳол бо забони худ ё ҷузъиёти дигар тамошобинонро ҷалб мекунанд.”

Ҳарчанд асарҳои Чжан дар байни ҷавонон маъмуланд, аммо ба гуфтаи Серена Чжао, онҳо танҳо ҳамчун санъати мӯд гурӯҳбандӣ намешаванд. “Соли гузашта дар семинари академии галереяи санъат мо муҳокима кардем, ки оё асарҳои Чжан Жанжан ба санъати мӯд ё санъати муосир тааллуқ доранд. Мухлисони санъати муосир бояд як гурӯҳи хурдтар, аз ҷумла коллекторҳои хусусӣ бошанд. Ва санъати муд маъмултар ва барои ҳама дастрас аст. Мо ба мувофиқа расидем, ки Чжан Жанжан дар ҳарду соҳа таъсиргузор аст.”

Дар солхои охир Чжан як катор асархои санъати оммавиро офаридааст. Бисёре аз онҳо ба ёдгориҳои шаҳр табдил ёфтаанд. Вай умедвор аст, ки тамошобинон метавонанд бо насбҳои берунии ӯ муошират кунанд. Хамин тавр, санъати у ба омма саодат ва рохат мебахшад.