Комиссияҳои саховатманди папа Римро ба магнити ҳайкалтарошҳо дар Италия ва дар саросари Аврупо табдил доданд. Онҳо калисоҳо, хиёбонҳо ва як ихтисоси Рум, фаввораҳои нави машҳурро, ки дар атрофи шаҳр аз ҷониби попҳо сохта шудаанд, оро доданд. Стефано Мадерна (1576–1636), аслан аз Биссони Ломбардия, пеш аз кори Бернинӣ буд. Фаъолияти меҳнатиашро ӯ аз таҳияи нусхаҳои хурди асарҳои классикӣ бо биринҷӣ оғоз кардааст. Кори бузурги бузурги ӯ муҷассамаи муқаддаси Сесилия буд (1600, барои калисои Сенси Сесилия дар Трастевери Рум. Ҷасади муқаддас дароз кашида, гӯё дар саркофаг бошад, ҳисси пафосро ба вуҷуд меорад.[9] ]

Боз як ҳайкалтароши муҳими румӣ Франческо Мочи (1580–1654) буд, ки дар Монтеварчи дар наздикии Флоренсия таваллуд шудааст. Вай барои майдони асосии Пиаченза (1620–1625) як ҳайкали машҳури аспсаворӣ аз биринҷии Александр Фарнес ва як ҳайкали равшани Вероникаи муқаддасро барои Базиликаи Петрус сохт, чунон фаъол аст, ки вай ба назар чунин менамояд, ки аз чароғ ҷаҳида шавад.[9] ]

Дигар ҳайкалтарошони бароккои итолиёвӣ Алессандро Алгардиро (1598–1654) дар бар мегирифтанд, ки аввалин комиссияи асосии он қабри Попи Лев XI дар Ватикан буд. Ӯ рақиби Бернинӣ ҳисобида мешуд, гарчанде ки кори ӯ аз ҷиҳати услуб якхела буд. Дигар асарҳои асосии ӯ барельефи калони муҷассамаи вохӯрии афсонавии байни Папа Лев I ва Атиллаи Ҳун (1646–1653) иборат буд, ки дар он Поп Аттиларо водор сохт, ки ба Рум ҳамла накунад.[10]

Ҳайкалтароши фламандӣ Франсуа Дукесной (1597–1643) дигар шахсияти муҳими бароккои итолиёвӣ буд. Вай дӯсти рассом Пуссин буд ва махсусан бо муҷассамаи муқаддаси Сусанна дар Санта Мария де Лорето дар Рум ва муҷассамаи Санкт Эндрю (1629-1633) дар Ватикан машҳур буд. Ӯ ҳайкалтароши шоҳии Людовик XIII Фаронса номида шуд, аммо дар соли 1643 ҳангоми сафар аз Рум ба Париж вафот кард.[11]

Ҳайкалтарошони асосӣ дар давраи охир Никколо Салви (1697–1751) буданд, ки машҳуртарин асараш тарҳи фаввораи Треви (1732–1751) буд. Дар фаввора инчунин асарҳои аллегорикии дигар ҳайкалтарошони бароккои Италия, аз ҷумла Филиппо делла Валле Пиетро Браччи ва Ҷованни Гроссӣ мавҷуданд. Фаввора бо тамоми бузургӣ ва шукӯҳу шаҳомати худ амали ниҳоии услуби бароккои итолиёвиро ифода мекард.[12]